Pierwszym wiekiem świata po wyłonieniu się z chaosu był wiek złoty. Było to za panowania Kronosa. W rzekach płynęło mleko, z drzew można było łatwo pozyskać najlepszy miód, ziemia rodziła wszystko w wielkiej obfitości bez udziału rolnika. Ludzie żyli bez trosk i smutków, nie musieli się trudzić, aby przeżyć. Ciało ludzkie się nie starzało i nie chorowało, a życie upływało im na niekończących się ucztach i zabawach. Gdy Kronos stracił swoją władzę, skończył się wiek złoty i złoci ludzie zamienili się w dobroczynne demony.
Potem nastąpił wiek srebrny, więc nie był już tak doskonały jak poprzedni. Okres rozwoju ludzi trwał bardzo powoli, dzieciństwo trwało sto lat, a dorosłość była krótka, pełna zgryzot i nieszczęść. Ludzie byli dumni, nie chcieli składać bogom ofiar?Zeusowi nie podobali się tak bardzo, że wytępił ich wszystkich, ale mimo tego gdzieś w zakamarkach ludzkiej pamięci postrzegani byli jednak jako błogosławione dusze?
Następny wiek brązowy charakteryzował się ludźmi gwałtownymi, kochającymi wojnę, mającymi ogromną siłę i serca twarde jak kamień. Wszystkie potrzebne narzędzia i broń wytwarzali z brązu, w tym brązowym wieku żyli wielcy herosi: Herakles, Tezeusz?wiek brązowy był wiekiem wielkich bohaterskich czynów, które nigdy wcześniej ani później już się nie powtórzyły?
A potem nastąpił wiek żelazny, a ten trwa do dzisiaj?

PODOBNE ARTYKUŁYWIĘCEJ OD AUTORA