Postęp w rozwiązywaniu problemów
Mamy dwa rodzaje danych, by dokonać porównań osiągnięć w rozwiązywaniu problemów przez osoby współpracujące z osiągnięciami osób pracujących indywidualnie: liczbę problemów chemicznych rozwiązanych podczas 11 sesji oraz zmianę wyniku pomiędzy testem wstępnym i końcowym. Pierwsze porównanie ujawnia uderzające różnice pomiędzy opartym na współpracy a indywidualnym rozwiązywaniem problemów. Podczas gdy Kuhn i Ho stwierdzili, że tylko 4 z 15 osób pracujących samodzielnie rozwiązały problemy od 1 do 3 w 11 sesjach, to w tym samym czasie wszystkie 4 diady u Forman rozwiązały problemy od 1 do 4. Ponadto podczas tego trzymiesięcznego okresu jedna diada (George i Bruce) rozwiązała problemy od 1 do 6, co jest osiągnięciem, do którego nie zbliżyła się żadna z osób badanych przez Kuhn i Ho. Jedyna, nie podlegająca dyskusji, różnica pomiędzy tymi dwoma porównaniami (postęp w rozwiązywaniu problemów versus poziom wykonania w teście końcowym) jest taka, że obaj partnerzy przyczyniali się do rozwiązania przedstawionego problemu chemicznego, ale w sytuacjach rozwiązywania testu wstępnego i testu końcowego dotychczasowi partnerzy byli zdani na samych siebie. Względnie wyszukane strategie rozwiązywania problemów, które współpracujące ze sobą osoby potrafiły ujawnić, gdy mogły wzajemnie sobie pomagać, nie były już tak widoczne, gdy każdą z nich poproszono o indywidualną pracę nad podobnymi problemami.
