W dziedzinie produkcji blach opanowano technologię wytwarzania cienkiej folii stalowej o grubości 0,025…0,88 mm i maksymalnej szerokości 1070 mm. Zazwyczaj wykonuje się ją ze stali niskostopowej, o zawartości węgla 0,10%, molibdenu ? 0,25…0,50%. Wytrzymałość doraźna takiej stali wynosi 735 MN/m2 (75 kG/mm2). Stal ta odznacza się duża plastycznością, łatwo daje się lutować i spawać, nadaje się więc zwłaszcza na wypełniacze ulowe w pokryciach przekładkowych. Uzyskano odporne na korozję stopy na osnowie kobaltu o granicy wytrzymałości plastyczności 1470…1960 MN/m2 (150…200 kG/mm2) i wydłużeniu względnym 5%. Stal konstrukcyjna z dodatkiem do 3% germanu i ok. 0,5% manganu ma wytrzymałość doraźną 1660…1759 MN/m2 (170…180 kG/mm2). Obróbka cieplno-mechaniczna umożliwia uzyskanie stali konstrukcyjnej o plastyczności 1610 MN/m2 (165 kG/mm2) i większej oraz wydłużeniu dochodzącym do 35%. Opracowana stal na wykrojniki w prasach (o zawartości ok. 5% chromu, ok. 2% molibdenu i ok. 1% wanadu) ma granicę plastyczności 2750 MN/m2 (280 kG/mm2). Prowadzone są prace nad uzyskaniem stali konstrukcyjnych o wytrzymałości doraźnej równej 4100 i 5000 MN/m2 (420 i 510 kG/mm2). Można oczekiwać, że w przyszłości wytrzymałość doraźna osiągnie nawet 6850 MN/m2 (700 kG/mm2). W celu uodpornienia detali na działanie korozji pokrywa się je warstwami ochronnymi za pomocą kadmowania, chromowania, oksydowania itp.