Wzorce interakcji asocjacyjnej
Przyczyna, dla której osoby współpracujące nie zawsze wypadały lepiej od osób pracujących pojedynczo, może leżeć w różnicy związanej z cechami związków partnerskich. Z powodu bardzo małej liczby zbadanych diad duże różnice pomiędzy nimi mogą niwelować nie wszystkie, co prawda, ale na pewno „grube” różnice pomiędzy diadami a osobami pracującymi indywidualnie. Dlatego też przechodzimy do drugiego zbioru porównań: tych pomiędzy diadami. Najpierw przedyskutujemy typy interakcji społecznych, jakie pojawiły się w tym czasie w trzech parach współpracujących ze sobą partnerów, po czym, przyjrzymy się strategiom eksperymentowania używanym przez te właśnie diady i powtórnie sprawdzimy ich dane z testu wstępnego i końcowego. Najbardziej widoczna różnica pomiędzy zachowaniami społecznymi trzech diad odnosiła się do rozwoju wzorca interakcji związanej z procedurą działania. Wszystkie interakcje zostały sklasyfikowane albo jako równoległe, albo asocjacyjne, albo kooperacyjne. Podczas pierwszej kodowanej sesji (sesja 3 dla każdej diady) wszystkie trzy diady ujawniły głównie interakcje równoległe i asocjacyjne. Podczas tej sesji tylko Lisa i Linda ujawniły w jakimś stopniu zachowania kooperacyjne. Jednakże podczas sesji 5, 8 i 11 George i Bruce zaczęli współpracować. Lisa i Linda utrzymywały w sesji 5 pewną liczbę wzorców interakcji asocjacyjnej, ale w czasie sesji 9 i 11 także zaangażowały się we współpracę. W przeciwieństwie do innych Matt i Mitch nigdy nie współpracowali ze sobą podczas tego trzymiesięcznego okresu. Wzorzec interakcji, który Matt i Mitch wydawali się preferować, był albo w większości, albo całkowicie asocjacyjny w swej naturze.
