Wiek

Wiek zwierzęcia rzutuje na jego budowę i tzw. sylwetkę. Przyczyną tego jest nierównomierny wzrost różnych części szkieletu (kości długich i krótkich) zarówno w prenatalnym, jak i postnatalnym okresie wzrostu. Takie zwierzęta gospodarskie jak bydło, konie, owce, kozy są po urodzeniu ?przebudowane”: wysokość w zadzie przewyższa wysokość w kłębie, a ta z kolei jest większa od długości tułowia. Młode zwierzę robi wrażenie krótkiego i wysokonożnego. Przeciwne zjawisko obserwuje się u noworodków, np. zwierząt futerkowych, są one stosunkowo długie, gdyż ich wysokość w kłębie jest nieznaczna. Z dnia na dzień proporcje ich ciała się zmieniają i sylwetka zwierzęcia staje się harmonijna. Wyodrębnia się trzy typy postnatalnego wzrostu szkieletu zwierząt: I typ charakteryzuje przewaga tempa wzrostu kości krótkich nad wzrostem długich, II typ charakteryzuje przewaga tempa wzrostu kości długich nad wzrostem krótkich. III typ wyróżnia się równą intensywnością wzrostu kości obu rodzajów. Pierwszy typ wzrostu szkieletu jest charakterystyczny dla bydła, koni, owiec, kóz, drugi ? dla królików i innych zwierząt futerkowych, a także psów, kotów. Natomiast świnie zostały zaszeregowane do III typu. Prawidłowości te można wykorzystać w praktycznej hodowli. Na przykład na podstawie stosunku wysokości zadu do wysokości w kłębie można wnosić o budowie zwierzęcia w wieku dojrzałym. Osobniki mocniej ?przebudowane” są później wyższe niż te, które w młodym wieku były jak gdyby miniaturami osobników dojrzałych.