Dążąc do umożliwienia lotu na balonie w pożądanym kierunku, zaczęto czynić próby zastosowania do jego napędu znanych wówczas maszyn. W 1852 r. odbył się wzlot sterowca o napędzie parowym. Coraz więcej uwagi poświęcano też idei lotu na aparatach cięższych od powietrza. W wyniku badań własności lotu ptaków fizyk niemiecki H, Hemholtz (1821?1894) w 1873 r. wykazał, że lot człowieka na aparacie napędzanym siłą fizyczną, czyli lot mięśniowy, jest niemożliwy, gdyż człowiek posiada zbyt małą moc w stosunku do swego ciężaru i ciężaru aparatu, jaki wtedy mógł być zbudowany. Praca H. Helmholtza wskazywała więc, że ciężar całego aparatu musiałby być wystarczająco mały w stosunku do mocy zainstalowanego w nim zespołu napędowego. W okresie tym był już jednak znany silnik parowy; dziś wiemy, że silnik taki miał zbyt dużą masę i nie mógł rokować większych nadziei. Zastosowanie silnika parowego do napędu balonów pozwoliło jednak przekształcić je w sterówce. Aerodynamika jako nauka była w owym czasie również w początkowym stadium rozwoju, dopiero bowiem w końcu XIX w. pojawiły się poważniejsze prace w tej dziedzinie, a prawdziwy jej rozwój przypada właściwie na wiek XX.
Losowe wpisy:
Motywacja przed meczem
Ostatnie wyzwanie dla studenta
Lata studiów przemijają niezwykle szybko. W momencie, gdy rozpoczynamy studia wydaje nam się, że czas gdy będziemy musieli stawić czoła egzaminom...
Ośrodek szkolenia kierowców Lublin
Zdecydowałeś się właśnie na podejście do kursu na prawo jazdy? Jest to świetna inwestycja w Twoją przyszłość. Jeżeli interesuje Cię Ośrodek szkolenia kierowców Lublin...