Czystość glinu produkowanego przemysłowo na dużą skalę, stosowanego np. do wyrobu naczyń kuchennych, wynosi 99,5?99,8%. Głównymi domieiszfkaimi są: krzem (Si), żelazo (Fe) i miedź (Cu). Oczywiście występują tu jeszcze inne pierwiastki, które niewiele wpływają na stopień czystości tego gatunku glinu. Jak widać, gatunki techniczne glinu (jest ich więcej) nie grzeszą zbytnią czystością. Mimo to do wielu celów taki glin jest wystarczająco czysty. Niekiedy stosujemy go z konieczności, ponieważ czystsze gatunki są już znacznie droższe. Dopiero w ostatnich latach we Francji zaczęto dokładnie oczyszczać glin metodą topienia strefowego. Materiałem wyjściowym był metal (oczyszczony przez podwójną elektrolizę) o czystości około 99,99%. W celu dalszego oczyszczenia pręt glinowy, długości 40 cm, umieszczano w łódce z czystego tlenku glinu, ?która znów znajdowała się w rurze kwarcowej. Rurę otaczała wąska cewka, przez którą płynął prąd zmienny wysokiej częstotliwości. Stref a stopiona miała długość 2?3 cm przesuwała się wraz z cewką wzdłuż pręta, zabierając ze sobą domieszki. Proces oczyszczania musi być kontrolowany. Niestety, zawodzi tu nawet czuła metoda spektralna.

POWIĄZANE ARTYKUŁYWIĘCEJ OD AUTORA